Spyrium. Recenzja gry

Tytuł: Spyrium

Wydawca: Asmodee

Rok wydania: 2013

Liczba graczy: 2-5

Czas rozgrywki: 75 minut

Język: angielski (gra niezależna językowo)

 
Spyrium w naszej kolekcji znalazło się, jako łup z zakupów z wycieczki do Torunia. Po pierwsze jest to gra karciana, co może dziwić tych, którzy śledzą nasze upodobania planszówkowe. Po drugie jest to pierwsza gra na naszej półce Williama Attia (Caylus). Czy gra ta zasługuje na miejsce na naszej półce? Z całą pewnością przekonacie się o tym w recenzji.


Steampunk w grze karcianej
W grze tej przenosimy się do czasów wiktoriańskiej Anglii – erze rewolucji technicznej i przemysłowej. Okazuje się, że odkryto minerał o niezwykłych właściwościach i wydajności energetycznej. Wcielamy się w rolę zarządcy firmy, zatrudniamy wyspecjalizowanych pracowników, ulepszamy fabryki i wynajdujemy nowe technologie. A to wszystko przy pomocy kart.

Uszkodzone meeple
Do naszej dyspozycji są trzy talie kart, podzielone na trzy okresy: A, B i C. Ponadto drewniane meeple i znaczniki w pięciu kolorach oraz tytułowe spyrium, w postaci zielonych kryształków. Dodatkowo otrzymujemy jedną planszę główną z torem punktacji i miejscem na karty z dodatkowymi akcjami. Dla każdego z graczy przygotowano również kartę reprezentującą pozycję wyjściową. Oczywiście nie zabrakło też żetonów monet 5 i 1 funtowych. Całość wykonana na poprawnym poziomie z jednym zastrzeżeniem. A mianowicie prawie każdy meple jest uszkodzony. Niektórym ucięło rączki, niektórym naderwało nogę, a inni stracili kawałek głowy. Pewnie to nasze szczęście i nikomu innemu tak się nie przydarzyło. :)

Zarządzamy, czyli wyścig po spyrium
Jak każdą rozgrywkę rozpoczynamy od wybrania sobie koloru, którym będziemy grać i wzięcia elementów mu przypisanych. Następnie tasujemy talię kart wydarzeń i odsłaniamy pierwszą z nich. Uwidaczniamy tym samym, z jakiego bonusu będziemy mogli skorzystać w następnej turze. Kart wydarzeń jest w sumie 7, czyli jedna zawsze nie bierze udziału w rozgrywce. Rozgrywka składa się z trzech rund A, dwóch B i  jednej C. Należy zaznaczyć, że niektóre karty z okresu A i B nie będą używane w każdej rozgrywce. Natomiast kart C jest tylko 9 i wszystkie biorą udział w każdej grze, jednakże za każdym razem są one inaczej rozłożone.

Warto też zauważyć, iż budynki są zróżnicowane i stają się coraz lepsze i warte większą ilość punktów doświadczenia.  Rozpoczynamy grę od rozłożenia pierwszych 9 kart z okresu A w układzie 3x3. Następnie uzupełniamy je losowymi żetonami z wartością spyrium, pieniędzy czy też punktów doświadczenia. Na początku rozgrywki każdy ma do dyspozycji trzech aktywnych pracowników. W miarę upływu czasu będziemy mogli ich ilość zwiększać zakupując ich  w konkretnych budynkach.

Każda runda dzieli się na dwie fazy: alokacji i aktywacji. W pierwszej z nich możemy wysłać robotnika do pracy, czyli umieścić go na rynku pomiędzy dwoma sąsiadującymi kartami. Mamy też możliwość skorzystania z bieżącego bonusu z karty wydarzenia wykorzystując swój dysk akcji. Ilość robotników, jaką wyślemy na rynek zależy tylko od nas. To zależy czy chcemy ich sobie zostawić, aby wysłać ich do zakupionych budynków czy też będą oni nam zbędni i wolimy wysłać ich na rynek. Jeśli uznamy, że już nie chcemy skorzystać z żadnej z akcji w fazie alokacji przesuwamy swój znacznik na planszy na drugą fazę. W niej możemy ściągać swoich robotników z rynku, ażeby uzyskać 1 funta za każdego innego robotnika, który obecnie znajduje się w sąsiedztwie albo zakupić jakiś budynek. Jeżeli decydujemy się wnieść budynek musimy opłacić go i kupić miejsce pod niego. Jeśli zdecydujemy się nabudować go na inny, już posiadany, to uzyskujemy odpowiedni rabat. Niestety jeśli wokół budynku, który chcemy kupić znajdują się inni robotnicy to dodatkowo koszt wzrasta o 1 funt za każdego z nich. Niektóre budynki przynoszą nam natychmiastowe bonusy a do niektórych musimy wysłać swoich aktywnych robotników. Wysyłając naszych robotników do kopalni wydobywamy cenny surowiec, jakim jest spyrium, który możemy sprzedawać za punkty doświadczenia w innych budynkach. Dlatego też ilość aktywnych robotników jest istotnie ważna. Wśród kart na rynkach znajdują się również technologie. Można je opatentować kupując ją na takich samych zasadach jak budynki. Technologie przynoszą nam korzyści do końca gry i oczywiście punkty zwycięstwa. Za ich wznoszenie nie ponosimy dodatkowych kosztów, tylko za sam zakup.

Oczywiście po szóstej fazie, z budynkami z okresu C, następuje finalne podliczenie wartości naszej firmy. Zwycięża najlepszy.

Górnikiem być ...
Czy rzeczywiście? Jest to gra ładnie wykonana, wszystko utrzymana jest w jednym steampunkowym klimacie, ale niestety podczas żadnej z rozgrywek nie odczułam, że jestem w wiktoriańskiej Anglii. Rozgrywka sprowadza się do rozsądnego wykorzystania swoich meepli, ażeby zakupić karty, zdobyć pieniądze albo przeszkodzić przeciwnikowi. Jednakże mimo tego zastrzeżenia uważam, że jest to gra niedoceniona. Szczerze powiedziawszy przed jej zakupem oglądaliśmy jej recenzję i nas nie zachwyciła. Nie zasłużyła sobie na miejsce na liście naszych zakupów. Jednakże coś przeważyło, że zakupiliśmy ją, a nie Imperium w 8 minut.

Po przeczytaniu instrukcji i zapoznaniu się z zasadami gra wydawała nam się prosta. Z czasem, im liczba rozgrywek spędzonych przy niej rosła, nasze pierwsze wrażenie zamazywało się. Grę z całą pewnością łatwo wytłumaczyć nowym graczom. Ale czy gra jest prosta? Z całą odpowiedzialnością muszę przyznać, że nie. Wymaga dobrych decyzji, mądrych inwestycji i konsekwentnych działań. Oczywiście podczas każdej rozgrywki zdarzają się sytuację, że po wykonaniu swojej akcji mówi się: „Źle, źle ... mogłam inaczej zrobić ... nie zauważyłam tego, albo tamtego..”. Mam nadzieję, że powyższa recenzja pokazuje wyraźnie, iż Spyrium zasługuje na miano gry strategicznej i ekonomicznej. Tym samym nie opuści naszej kolekcji i cieszymy się, że w niej się znalazła. Warto spróbować, bo gra jest warta uwagi.

Sylwia

Ocena zbiorcza według naszej skali:

I.	Klimat	4/6
II.	Losowość	5/6
III.	Błędy w grze	6/6
IV.	Złożoność	4/6
V.	Interakcja	3/6
VI.	Wykonanie	5/6
VII.	Cena	5/6
VIII.	Czas rozgrywki w dwie osoby	6/6
IX	Grywalność w dwie osoby	4/6

Końcowa nota: 4.66/6

Tekst ten pojawił się również w serwisie Board Times. "Plusy i minusy" i ocena gry znajduje się TUTAJ.