Permutu. Recenzja gry.

Tytuł: Permutu

Wydawca: Bartosz Żółtak

Rok wydania: 2014

Liczba graczy: 1-6

Czas gry: 5-45 minut

Język: polski

Dwa miesiące temu dostaliśmy e-maila od Pana Bartosza Żółtaka, który zaproponował nam zrecenzowanie Permutu. Przedstawił nam o czym jest gra i dlaczego została wydana. Zaciekawił nas ten projekt, więc nawiązaliśmy współpracę. Czy Permutu jest pozycją, która przypadła nam do gustu? Zapraszam do lektury. 

Autorem oraz wydawcą gry jest Pan Bartosz Żółtak. Jako nastolatek wpadł na pomysł pewnego przekształcenia matematycznego. Na jego podstawie zbudował właśnie zasady do gry Permutu. Opiera się ona na funkcji jednokierunkowej VMPC. Projekt, który prowadzi Pan Bartosz, ma udowodnić jednokierunkowość tej funkcji i rozwiązać jedną z zagadek matematycznych. Z tego względu potrzebuje większych nakładów pieniędzy, a te zebrane ze sprzedaży Permutu mają mu w tym pomóc. Więcej na temat gry Permutu oraz funkcji jednokierunkowej możecie przeczytać na stronie: www.permutu.pl.

Gra Permutu ma dwa wykonania: standardowe oraz kolekcjonerskie. W celach recenzenckich otrzymaliśmy egzemplarz w kopercie z tekturowymi klockami w trzech kolorach: zielonym, czarnym i czerwonym. Jest ich w sumie 78 sztuk z 26 symbolami. Umożliwia to bardzo zróżnicowane rozłożenie klocków w każdej rozgrywce. Edycja kolekcjonerska kosztuje prawie 500 złotych, lecz jest wykonana z drewna. Wykonanie jednego egzemplarza zajmuje wiele godzin. Proces powstawania możecie również obejrzeć na stronie projektu.

Zasady do tej gry są bardzo proste. Rozgrywkę rozpoczynamy od losowego ułożenia na stole 26 kolumn po 3 klocki. W celu urozmaicenia późniejszych gier możemy zmniejszać liczbę kolumn, usuwając niektóre symbole.

Wygrywa ten, kto zbierze najwięcej punktów. Za każde trzy te same symbole dostajemy trzy punkty. Za dwa klocki z takim samym symbolem otrzymujemy jeden punkt.

Naszym celem jest zebranie jak najwięcej klocków z takimi samymi symbolami. Możemy tego dokonać na dwa sposoby:

- wziąć ze stołu dokładnie jeden klocek, pod warunkiem, że nikt nie posiada klocka z takim symbolem ORAZ leży on w kolumnie zawierającej trzy klocki;

ALBO

-  wziąć całą kolumnę, w której są 2 albo 3 klocki, o ile mamy zebrane już klocki z wszystkimi występującymi tam symbolami LUB jeśli dokładnie jeden klocek z tej kolumny ma symbol, którego jeszcze nie mamy. 

Swoje ruchy gracze wykonują naprzemiennie, aż skończą się klocki na stole.

Powyżej opisałam podstawowe zasady gry. Można również grać solo wariant, w którym staramy się zebrać wszystkie klocki, ale jak najmniej pojedynczo.

Autor gry opracował dwa warianty gry Permutu dla dwóch osób, którymi podzielił się na swojej stronie. Pierwszy z nich to Permutu-Refleks. Jeden z graczy otrzymuje zielone klocki, a drugi czerwone. Każdy z nich odwraca je symbolem do dołu. Na środku stołu układamy klocki z czarnym symbolem. Gracz rozpoczynający odsłania jeden z klocków ze swojej puli w taki sposób, aby to przeciwnik zobaczył symbol, jaki się na nim znajduje jako pierwszy. W tej samej chwili drugi gracz odwraca jeden ze swoich klocków, niekoniecznie tą samą metodą. Zadaniem obu graczy jest dopasowanie swoich symboli do tych leżących na stole (czyli koloru czarnego). Ten kto zrobi to jako pierwszy zdobywa jeden punkt. Drugi z graczy odkłada swój klocek na bok. Kolejne ruchy gracze wykonują na zmianę. Wygrywa ten, który ma więcej dopasowanych klocków w swoim kolorze do czarnych. Wariant ten nie wymaga żadnej strategii. Wystarczy być bardziej spostrzegawczym i szybszym od swojego przeciwnika. 

Drugi wariant to Permutu-Memory. Opiera on się na podstawowych zasadach gry typu memo. Jednak w tym przypadku każdy z graczy dysponuje swoją pulą klocków w jednym kolorze: jeden gracz ma zielone a drugi czerwone klocki. Klocki czarne tworzą wspólną pulę. Wygrywa ten, któremu udało się lepiej zapamiętać swój układ klocków. Wariant ten poprawia pamięć i jak każde memo promuje osoby z dobrą pamięcią krótkotrwałą. 

Oba warianty Permutu pozwalają na wykorzystanie klocków w inny sposób. Nie są one zaskakujące i z całą pewnością znajdzie się więcej możliwości na użycie tej puli elementów do innych mini-gier logicznych. 

Wróćmy do podstawowej gry. Klocków w tej grze jest dużo, dzięki czemu w każdej rozgrywce ich rozłożenie będzie inne. Prowadzi to do tego, iż każda partia będzie inna. Ponadto można zmniejszać liczbę klocków w rozgrywkach, co też wpłynie na jej regrywalność. 

Zasady tej gry można przestawić każdemu i łatwo je zapamiętać. Jednak rozgrywka nie jest prosta. Piszę to z perspektywy osoby, która mało gra w gry logiczne. Trzeba przede wszystkim zapoznać się z wszystkimi symbolami na klockach. Tomasz miał duży problem z ich odróżnieniem. Nie wiem z czego to wynikało, bo ja widzę znaczne różnice. Uważa on, że klocki są za małe a symbole bardzo podobne. Nie zgadzam się z tym, ale liczę się z jego zdaniem. Dlatego zaznaczam, iż niektóre osoby mogą napotkać na takie problemy. 

Traktuję Permutu jako zagadkę logiczno-matematyczną, bo w końcu opiera się ona na matematyce.  Grało mi się w nią płynnie. W każdej naszej rozgrywce dwuosobowej starałam się przechytrzyć Tomasza, ale na końcu okazywało się, że każda metoda była niewystarczająca. Dlaczego? Każda nasza rozgrywka kończyła się remisem i to takim remisem z remisem. Z czego to wynikało? Nie wiem i nie potrafię znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Jednak jeśli śledziliście inne nasze recenzje, to wiecie, że potrafimy wycisnąć z gier różne takie "smaczki".
Uważam, że gra Permutu lepiej działa w gronie dwuosobowym. Rozgrywka jest bardziej strategiczna. Łatwiej kontrolować poczynania przeciwnika i przeszkadzać mu. W większą liczbę graczy rozgrywka będzie mniej przewidywalna. Trudniej będzie nie tylko zaplanować swoje dalsze ruchy i to, które symbole zbierać, lecz również, jaki symbol podebrać przeciwnikowi.

Permutu nie jest pozycją dla graczy zaawansowanych. Osoby grające na co dzień w gry planszowe nie docenią tego produktu, gdyż jest wiele ciekawszych pozycji. Nie spodoba się ona też każdemu. Przypadnie do gustu osobom, które doceniają gry logiczne i lubią trochę pogłówkować. Sądzę, że gdyby elementy były większe to mój teść również chętnie pograłby w tę pozycję. Niestety ma wadę wzroku. 

Gra Permutu kosztuje prawie 40 złotych. Jeśli podejdę do tego jako gracz to jest to trochę dużo jak na zestaw 78 żetonów. Jeśli natomiast wziąć pod uwagę powód, dla którego powstała Permutu, to cel bierze górę. Można po prostu dofinansować projekt Pana Bartosza i nie mieć gry, albo kupić Permutu i również wspomóc jego pracę. 

Sylwia.

Pomocnicza ocena zbiorcza gry standardowej według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	X/6
II.	Losowość	6/6
III.	Błędy w grze	6/6
IV.	Złożoność	6/6
V.	Interakcja	3/6
VI.	Wykonanie	2/6
VII.	Cena	X/6
VIII.	Czas rozgrywki w dwie osoby	4/6
IX	Ocena gry	2/6

Końcowa nota:  4.14/6

Grę udostępnił Pan Bartosz Żółtak: 

Bardzo serdecznie dziękujemy!