No Thanks. Recenzja gry od wydawnictwa Mayfair Games.

Tytuł: No thanks (Prezencik)

Wydawca: Mayfair Games

Rok wydania: 2015

Liczba graczy: 3-5

Czas gry: 20 minut

Język: angielski (niezależna językowo)
Sprawdź aktualną cenę gry tutaj - click

Po ponad dekadzie od pierwszego wydania gra No thanks w tym roku za sprawą Mayfair Games doczekała się odświeżonej wersji anglojęzycznej. Sprawiło to, że zyskaliśmy okazję do zagrania w tę pozycję. Odświeżono grafikę na kartach, wzorując się na niemieckojęzycznej wersji AMIGO Spiel. W tym roku gra została także wydania w Polsce pod tytułem Prezencik za sprawą wydawnictwa G3.

Kilka kart i jest zabawa.

W pudełku znajduje się niewiele:

• 55 plastikowych znaczników pasowania
  oraz
• 33 karty, ponumerowane od 3 do 35.

Ich wykonanie jest poprawne. Grafiki praktycznie nie ma, bo na środku znajdują się numery kart umieszczone tak, aby gracze siedzący na przeciwległych brzegach stołu rozpoznali cyfry. Jeżeli wszystkie karty ułożycie obok siebie, od 3 do 35, to tworzą tęczę.

Kto zbierze najmniej to wygrywa?

Na początku gry, zawodnicy decydują ile rund będą grali. Autor zaleca 4. Po każdej z nich gracze podliczą liczbę zdobytych punktów i zapisują je. Po czwartej rundzie wygra ten, kto zgromadził ich najmniej. 

 

Każdą rundę należy zacząć od dokładnego potasowania kart i odłożenia do pudełka dziewięciu z nich. W ten sposób zawodnicy nie będą wiedzieć, które karty biorą udział w rozgrywce. Pozostałe utworzą stos dociągu. Gracze otrzymują znaczniki pasowania. Ich liczba jest zależna od liczby zawodników: od 7 do 11. Grę rozpoczynamy od odsłonięcia pierwszej karty ze stosu. Będzie ona od teraz nazywana aktywną.

Swoje tury gracze wykonują naprzemiennie, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Mają dwie możliwości:

• położyć na aktywnej karcie jeden znacznik pasowania
  albo
• wziąć aktywną kartą wraz ze wszystkimi znacznikami pasowania.

Jeżeli nie posiadamy żadnych znaczników pasowania, to pierwsza opcja jest dla nas niedostępna i musimy wybrać drugą. 

 

Osoba, która weźmie aktywną kartę, odkrywa następną oraz kontynuuje swoją turę. Wszystkie zdobyte karty kładziemy przed sobą, aby były widoczne dla rywali. Runda toczy się do momentu, aż cały stos dociągu będzie pusty.

Kwintesencją tej gry jest punktowanie, które wyjaśni, jakie karty warto brać. Oto jego zasady:

• każda pojedyncza karta jest warta tyle punktów, jaką ma wartość;
• karta jest warta zero, jeżeli jest częścią nieprzerwanego zestawu i nie jest najniższą z tego ciągu. Wówczas punkty naliczane są tylko kartę o najniższej wartości (czyli zestaw 17,18,19,20 warty jest 17 puntów);
• od wartości uzyskanej z kart odejmujemy 1 punkt, za każdy zgromadzony znacznik punktowania.

Uzyskana w ten sposób suma stanowi wasze punkty. Pamiętajcie, że wygrywa ten, kto po ustalonej liczbie rund zgromadzi ich najmniej. 

 

Czy warto mieć ją w kolekcji?

No Thanks należy do kategorii: szybkich, łatwych i przyjemnych. Zasady można wytłumaczyć w kilka minut. Pojmie je każdy, nawet osoba, która nie ma doświadczenia z nowoczesnymi planszówkami. Podobnie też, jak niedawno prezentowana przeze mnie gra 6 bierze! przypadnie ona do gustu osobom grającym w tradycyjne gry karciane. Jest też w niej sporo kombinowania. Trzeba zastanawiać się, którą kartę warto wziąć, kiedy zdecydować się na spasowanie a kiedy warto wziąć kartę o wysokiej wartości ale z dużą liczbą znaczników pasowania. Oczywiście nigdy nie wiemy, jakie karty są w talii, przez co ciężko zdecydować na początku w co warto „zainwestować”. Losowość jest więc nieodzowną częścią gry No Thanks.

Pozycja ta posiada wielu fanów na całym świecie. Opracowano też wiele jej wariantów, które pozwalają na bardziej taktyczne rozgrywki. Jeżeli nie mieliście okazji jeszcze w nią spróbować zagrać to polecam. Mam nadzieję, że docenicie jej prostotę, mobilność oraz możliwość zagrania w nią z każdym. Niestety nie jest ona przystosowana dla dwóch osób, ale świetnie sprawdzi się na spotkaniach towarzyskich, jako filler, gdyż można w nią grać w siedmioosobowym gronie.

Sylwia.

Grę udostępniło wydawnictwo:

Bardzo serdecznie dziękujemy!

... and something for our international readers:
Pros:
+ simple rules

+ language independent

+ replayability

+ family friendly

+ dynamic gameplay

+ portability

Cons:

- not for 2 players :-)