Dadaocheng. Recenzja gry od wydawnictwa Soso Studio

Tytuł: Dadaocheng

Wydawca: Soso Studio

Rok wydania: 2015

Liczba graczy: 1-4
Czas gry: 45 minut

Język: angielski

Dadaocheng to kolejny nasz łup z Essen, prosto z Tajwanu. Głównym mechanizmem jest manipulacja dyskami surowców na planszy głównej. Jest to tak jakby element mini układanki, od którego zależy cała rozgrywka, gdyż pozyskane w ten sposób kompozyty umożliwią nam zbudowanie statków i budynków. Dostaniemy w ten sposób nowe umiejętności specjalne, co będzie wpływało na rozwój naszej firmy. Tak, w tej grze jesteśmy przedsiębiorcami. Zainteresowani? Zapraszam na podróż do Tajwanu.

Dadaocheng, czyli lekcja historii

Dadaocheng to część Dystryktu Datong w stolicy Tajwanu, Taipei. W XIX wieku był to ważny port handlowy. W 1851 roku otworzono tam pierwszy sklep. W 1891 roku powstała w Dadaocheng pierwsza linia kolejowa. Te, i wiele innych wydarzeń historycznych związanych z tym miejscem, zostało wplecione w fabułę gry.

Wyposażenie pudełka

W pudełku znajduje się:

- niewielka plansza główna,

- 16 dysków surowców,

- 70 klasycznych dużych cube’ów, czyli surowców (po 14 z każdego rodzaju: biały (ryż), czarny (opium), żółty (olej kamforowy), czerwony (cukier) i zielony (herbata);

- 36 kart statków, o trzech poziomach;

- 44 karty budynków (24 dwory, 6 sklepów, 6 targowisk, 6 warsztatów, 2 lokale z opium),

- 14 kart wydarzeń historycznych,

- 4 karty dla graczy,

- 3 kostki.

Moją uwagę zwróciła oprawa graficzna na kartach wydarzeń historycznych. Odpowiada za nią Whooli Chen. Jest ona utrzymana w dobrym stylu. Barwy są stonowane, a pociągnięcia pędzla bardzo delikatne.

Jak być przedsiębiorczym?

Liczba dostępnych budynków oraz czas rozgrywki uzależniony jest od liczby graczy. Gra dwuosobowa toczy się przez 10 rund.

Na centralnym miejscu planszy głównej znajduje się 16 miejsc (siatka 4x4) na dyski surowców. Rozpoczynamy grę układając na rogach dyski opium. Pozostałe dyski rozkładamy losowo stroną ze znaczkiem słońca. Każdy dysk jest dwustronny. Na górnej jego części wskazany jest główny surowiec, a jego dolna część wskazuje surowiec, który widnieje na drugiej stronie. 

 

W grze dostępne są też statki, o trzech poziomach. Im wyższy poziom, tym statek wart jest więcej punktów zwycięstwa, ale też trzeba więcej zapłacić surowców za jego zakup. Niektóre z nich posiadają też wartość w kredytach, które możemy dostać kupując budynki. Jest 5 rodzajów budynków: dwór (jego wartość punktowa zwiększa się wraz z ich posiadaną liczbą), sklep (blokuje jeden magazyn zawodnika), targowisko (darmowa zamiana jednego surowca na inny), warsztat (kupno statku za jeden zielony cube mniej) oraz lokal z opium (wymiana jednego czarnego cuba na dwa inne). Każda zdolność budynku może zostać użyta tylko raz na rundę. Również zawodnik może kupić tylko po jednym z każdego rodzaju budynku na rundę (nie dotyczy to dworu). 

 

Każdy zawodnik rozpoczyna posiadając kartę z miejscem na 6 cube’ów (jest to maksymalna liczba surowców, jakie gracz może posiadać na koniec swojej fazy). Gracze otrzymują też swój magazyn, z czterema wolnymi przestrzeniami. Jest on usytuowany na planszy głównej. W każdej z nich zawodnicy będą trzymać zdobyte surowce.

Na planszy głównej układane są też karty zdarzeń historycznych (w losowy sposób). Zawsze pierwszych wydarzeniem będzie 1851 Został otwarty pierwszy handlowy sklep w Dadaocheng. 
 

Każda tura podzielona jest na 4 fazy.

Planowanie

Jest to najważniejsza faza gry, od której zależy, co tak naprawdę będziecie mogli zrobić. Zawodnik musi wykonać dwa ruchy: zamienić miejscami dwa dyski surowców albo obrócić jeden dysk. Gracz może wykonać dwa te same ruchy, albo dwa różne. Co istotne, w każdej turze układ tych dysków będzie się zmieniał, gdyż każdy zawodnik korzysta z tej samej puli.

Gromadzenie surowców i zbiory surowców

Jeżeli zawodnikowi udało się ułożyć w linii prostej trzy albo cztery dyski surowców, to otrzymuje jeden albo dwa cube’y danego typu (jeżeli udało się Wam ułożyć trzy dyski z ryżem, to dostajecie jednego białego cube’a do swojej ręki).

Następnie do magazynu, który styka się z taką linią należy odpowiednio dołożyć surowce:

- jeden jeżeli składa ona się z trzech dysków

albo

- po jednym do każdego magazynu, jeżeli składa się ona z czterech dysków.

Może się oczywiście zdarzyć, że jednocześnie uda się Wam stworzyć kilka takich linii. Wówczas zawodnik wybiera, z której linii gromadzi surowce do ręki. Każdy magazyn może pomieścić tylko 2 surowce. Jeżeli przekroczymy jego ładowność, to tracimy całą jego zawartość.

Po zebraniu surowców należy odwrócić wszystkie dyski, które tworzyły linie. Może to spowodować efekt kuli śniegowej. Jeżeli ponownie uda nam się stworzyć linie z trzech albo czterech dysków surowców, to zaczynamy na nowo je gromadzić i zbierać. Etap ten jest powtarzany do momentu, aż nie powstanie kolejna linia.

Nagroda za pełny magazyn

Na tym etapie sprawdzamy, czy udało nam się zgromadzić surowce w każdym z czterech swoich magazynów. Wówczas decydujemy, który magazyn opróżniamy. Surowce bierzemy na rękę i będziemy za nie mogli zakupić później budynki albo statki.

Zakup i akcje

W tej fazie zawodnik może wykonać dowolną liczbę akcji, w dowolnej kolejności. Może:

- zakupić kartę statku – gracz płaci do banku wymaganą liczbę surowców, pamiętając o wymaganiach w formie kredytów;

- zakupić kartę budynku – gracz płaci do banku wymaganą liczbę surowców, pamiętając o możliwości zakupu tylko po jednym budynku na turę danego typu (jak już wspomniałam, wyjątkiem jest dwór);

- użyć umiejętności Świątyni – zawodnik wydaje jeden biały cube, aby rzucić dwoma kostkami, albo dwa dowolne cube’y, aby rzucić trzema. W ten sposób może zyskać dodatkowe surowce. Jest to akcja, którą zawodnik może wykonać tylko raz na turę.

- 2 do 1 – gracz może wymienić dwa dowolne surowce na 1;

- opium – czarne cuby, to takie jokery. Jednak cena za ich użycie jest wysoka. Im więcej się ich wykorzysta, tym na koniec gry traci się więcej punktów.

- użycie karty wydarzenia historycznego – gracz może skorzystać z jednorazowej umiejętności tej karty. Są to bardzo dobre bonusy, które dają nam dodatkowe surowce, lepszą wymianę surowców albo zniżki na zakup budynków. Każdy gracz może tylko raz skorzystać z takiej karty w swojej turze.

Gdy wszyscy zawodnicy wykonają po kolei swoje tury, rozpoczynamy kolejną rundę rozpoczynając od odkrycia nowej karty wydarzenia historycznego.

Po 10 rundzie w grze dwuosobowej następuje finalne podliczenie punktów prestiżu. Dodajemy:

- punkty za karty statków i budynków,

- kredyty. Każde 5 wymieniamy na 1 punkt prestiżu,

- zużyte opium. Każde warte jest minus 1 punkt prestiżu.

Jeżeli w czasie gry pojawiła się karta wydarzenia historycznego 1920, to zawodnik z największą liczbą punktów otrzymuje dodatkowo 5 punktów prestiżu. Wygrywa oczywiście ten, kto zgromadził ich najwięcej.

Gra familijna, w której zbieramy opium

Pierwszą sprawą, jaką poruszę jest tematyka gry. Jest to jedna z tych gier, które póki co, są niedostępne na rynku, mają interesującą fabułę i nam, udało się ją zdobyć. W czasie rozgrywki mechanizm obracania i zamieniania dysków surowców bierze górę nad klimatem. Jednak poprzez wplecenie w tą grę kart wydarzeń historycznych, fabuła staje się bardziej namacalna. Dodatkowo ich bonusy są sensowne. Dla przykładu, w 1851 roku otwarto pierwszy sklep w tej dzielnicy. W związku z tym, gracz może otrzymać za darmo dwa dowolne surowce. Wiadomo, trzeba na starcie biznesu, w jakiś sposób zainteresować i przyciągnąć odbiorców. Bardzo podoba mi się ten aspekt.

Regrywalność tej pozycji odzwierciedla się w trzech aspektach: różnym początkowym rozmieszczeniem dysków surowców, wynikiem rzutu na kościach, gdy udamy się do Świątyni oraz kolejnością pojawiania się kart wydarzeń. Najmniejsze znaczenie mają dyski surowców, gdyż z tury na turę, gracze będą i tak chcieli je rozlokować w jak najbardziej przychodowy dla nich sposób. Według mnie największy wpływ na regrywalność mają karty wydarzeń oraz wizyta w Świątyni. Są to tak losowe elementy, że dają nam po prostu większy przypływ w pewnym momencie, dzięki czemu, więcej zakupimy w tej turze.

Sposób wykonanie gry jest dobry. Świetnie, że dyski surowców są tak grube. Dzięki temu bardzo łatwo się je obraca. Jak już wcześniej pisałam, również oprawa graficzna jest bardzo ładna. Jedynym elementem, do którego muszę się doczepić jest sposób napisania instrukcji. Na BGG jest już dostępne druga jej wersja. Jednak i ona nie wyjaśniła wszystkich problemów, na jakie natrafiliśmy w swoich pierwszych rozgrywkach. Na szczęście Huei, jeden z autorów gry, bardzo prężnie odpisuje na wiadomości na BGG, i rozwiał nasze wszelkie wątpliwości. Nie zmienia to jednak faktu, iż instrukcja jest napisana mało precyzyjnie. Przydałaby się jej wersja 2.2 :-) 

To, co najbardziej podoba mi się w Dadaocheng to najważniejszy jej element, czyli tworzenie comba z dysków surowców. Możemy na tym etapie poprzepalać sobie komórki. Zastanawiamy się, co zrobić, aby nasza faza planowania przebiegła jak najefektowniej. Przecież zawsze chcemy zyskać, jak największą liczbę surowców dla siebie, a rywalowi nic nie dać (chociaż nie zawsze się to udaje) albo jakieś okruchy (Ah! Niech zadowoli się jednym cube’m, a ja dzięki temu dostanę cztery). W grze tej mamy również element negatywnej interakcji. Możemy uruchomić takie linie, aby rywalowi przepełnić magazyn, przez co straci całą jego zawartość.

Ponadto do tego wszystkiego dochodzą budynki. Trzeba je zakupić jak najwcześniej, bo ten kto ma na przykład dwa targowiska, może zamieniać w swojej turze dwa cube’y, na dowolne surowce. Jest to bardzo silny budynek. Bez niego ciężko jest dogonić rywala. Jest to taka nasza deska ratunku, gdy nie wyjdzie nam rzut kośćmi w Świątyni. Kolejnym aspektem są dwory, których wartość wzrasta wraz z ich liczbą. Posiadając jeden dostajemy 4 punkty prestiżu, ale mając trzy już 16. Są one drogie, bo wymagają zagrania czterech cube’ów, ale są wiele warte.

Jeżeli zainteresowałam Was chociaż trochę tą mechaniką obracania dysków, aby pozyskać surowce, które potem wydajecie na budynki, to wyczekujcie dodruku tej gry. Zasady są bardzo przystępne a rozgrywka dość dynamiczna. Nas Dadaocheng bardzo przypadła do gustu i cieszę się, że ten tytuł znalazł się w naszej kolekcji.

Sylwia

Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	4/6
II.	Losowość	5/6
III.	Błędy w grze	4/6
IV.	Złożoność	6/6
V.	Interakcja	4/6
VI.	Wykonanie	6/6
VII.	Cena	?/6
VIII.	Czas rozgrywki w dwie osoby	6/6
IX.	Skalowanie na dwóch graczy	4/6

Końcowa nota:  4.87/6

Grę udostępniło wydawnictwo:

Bardzo serdecznie dziękujemy!

...and something for our international readers:

Pros:

+ dynamic gameplay

+ graphic design

+ good quality of componets
+ element of a puzzle combined with resource management

Cons:

- poorly written rules