Gizeh! Recenzja gry od GDM Games

Tytuł: Gizeh!

Wydawca: GDM Games

Rok wydania: 2019

Liczba graczy: 2-4

Czas gry: 15-30 minut

Język: angielski, hiszpański (niezależna językowo)

Nie mogę powiedzieć, że jestem fanem gier opartych na aspekcie pamięciowym. Jednak kiedy Gizeh! zostało zaprezentowane mi na targach w Essen, to zdecydowałem się przywieźć kopię do domu i podzielić się z Wami moimi odczuciami na jej temat. Co jest w niej takiego interesującego? Postaram się to wyjaśnić w poniższym tekście.

Łowcy skarbów

W grze wcielamy się w grupę poszukiwaczy skarbów, którzy odkryli nową piramidę w Egipcie. Pierwszą informacją, którą udało się rozszyfrować z hieroglifów znajdujących się na nich to fakt, że ciąży na niej klątwa nieznanego z imienia faraona. Oczywiście, jako niestrudzeni i odważni poszukiwacze, postanawiamy ją zignorować i wejść do piramidy poszukując chwały i bogactwa. Przez to budzimy mumię, która zaczyna podążać za nami.

Autorem gry jest Eugeni Castaño. Nie jest to jego debiut, gdyż stworzył on kilka innych tytułów. Niektóre z nich były wydane wraz z GDM Games, jak na przykład Ticket to Mars. Muszę przyznać, że oprawa graficzna Gizeh! bardzo mi się spodobała. Ma ona bardzo kreskówkowy klimat i jest bardzo bogata w kolory. Odpowiedzialna jest za nią Alba Aragon, która dość często współpracuje z hiszpańskim wydawnictwem.

Elementy gry

Karty mumii

Są one ponumerowane od 0 do 6. Obrazują one jak daleko od naszej grupy znajduje się mumia faraona, która nas ściga. Jeśli zostanie odkryta karta z cyfrą 0 - przegrywamy grę.

Karty graczy

Każdy uczestnik ma przed sobą cztery swoje karty. Na każdej z nich jest skarabeusz w jednym z czterech kolorów (czerwony, żółty, zielony, niebieski), zwoje (od 0 do 3), symbol słońca (biały) albo księżyca (czarny) w dwóch wariantach.

Karty piramidy

Znajduje się na niej kilka rodzajów symboli, które będziemy musieli wspólnie wskazywać/zbierać w trakcie gry:

- liczbę zwojów zależną od liczby graczy;

- symbole słońca lub księżyca;

- skarabeusze w konkretnych kolorach.

Co więcej, na kartach piramid znajdują się trzy rodzaje ikon "nagród". Żeby wyjść z piramidy musimy znaleźć (odkryć w trakcie gry) co najmniej jeden zestaw złożony z trzech tych samych symboli.

Pionek drużyny

Ten meeple jest ustawiany na aktualnie rozpatrywanej karcie piramidy - pokazuje naszą aktualną lokalizację.

Instrukcja

Cóż... Muszę przyznać, że gdybym nie miał okazji zagrać w tę grę z szefem wydawnictwa GDM Games, to nie jestem pewien, czy byłbym w stanie zrozumieć reguły gry, poprzez przeczytanie instrukcji. Odnoszę wrażenie, że tłumaczenie z języka hiszpańskiego na angielski może nie do końca być dobre. Też wydaje mi się, że jest w niej użyte dużo skrótów myślowych i musimy się domyśleć niektórych mechanizmów z ogólnego konceptu gry. Przynajmniej tak to było w naszym przypadku.

Klątwa faraona

Gizeh! to kooperacyjna gra karciana, w którą może grać od dwóch do czterech graczy. Na początku rozgrywki tasujemy karty piramid i układamy stos kart mumii tak, aby na wierzchu była karta z cyfrą 6. Każdy uczestnik otrzymuje zestaw czterech kart graczy. Kładziemy je w rzędzie, odkryte przed sobą i staramy się zapamiętać symbole, które się na nich znajdują. Po chwili je zakrywamy. Możemy rozpocząć rozgrywkę.

W turze, jeden uczestników odkrywa kartę piramidy i ustawia na niej pionek drużyny. Następnie gracze muszą wspólnie wskazać to, co znajduje się na tej karcie, czyli kolor skarabeuszy, symbole słońca/księżyca albo liczbę zwojów. Po porozumieniu się odwracają jedną ze swoich kart graczy. 

Jeżeli:

a) gracze odkryli dobre kolory/symbole lub suma zwojów na odkrytych kartach jest równa tym na karcie piramidy, to nic złego się nie dzieje i gracze w kolejnej turze mogą odsłonić kolejną kartę piramidy. Co więcej uciekają od faraona - przywracają jedną kartę na stos kart mumii.

b) gracze popełnili błąd, to po pierwsze odrzucają jedną kartę mumii. Jeżeli zostaje odkryta karta z cyfrą 0, to gracze przegrywają. Po drugie wszyscy gracze muszą przenieść odkrytą/wskazaną kartę gracza na koniec swojego rzędu kart i ponownie ją zakryć. W kolejnej turze należy ponownie rozpatrzeć tę samą kartę piramidy.

Kiedy na okrytych kartach piramidy będziemy mieli trzy te same symbole skarbów, możemy zdecydować się na ucieczkę z grobowca. Wówczas nie odkrywamy kolejnych kart z talii, tylko przesuwamy pionek z powrotem po odkrytych kartach. Oczywiście musimy je ponownie rozpatrzeć na standardowych regułach, czyli każda odkryta karta (poza ostatnią) będzie rozgrywana dwa razy. Oczywiście możemy "iść dalej" i odkrywać kolejne karty ze stosu kart piramidy, tak aby zebrać kolejny zestaw. Tak Gizeh! określa poziomy trudności gry.

Gra kończy się zwycięstwem graczy, jeśli ci opuszczą piramidę. Porażka następuje, kiedy złapie nas mumia - zostanie odkryta jej karta z cyfrą 0.

Uciekajcie!

W zasadzie nie mogę powiedzieć czemu taka prosta gra pamięciowa przypadła mi do gustu. Jest ona skierowana przede wszystkich dla młodszych odbiorców, a nie starych wyjadaczy. Dzieci z reguły też mają lepszą pamięć niż dorośli, więc gra będzie dla nich łatwiejsza. W prostocie Gizeh! i całkiem dynamicznej rozgrywce jest dla mnie coś ekscytującego. Karty mumii też bardzo ładnie obrazują jej zbliżanie się w naszym kierunku, co podkreśla poczucie "zagrożenia". Przynajmniej miałem takie odczucia do pewnego momentu. Ponieważ kiedy bardzo się skupimy i przyłożymy do gry, to gra ta staje się bardzo prosta. Zwłaszcza we dwoje.

Sądzę, że jeśli nie mamy okazji zagrać w tę grę z dziećmi, to możemy spróbować użyć jej jako gry imprezowej. Przy pełnej liczbie graczy, którzy bawią się na jakimś spotkaniu okolicznościowym do późnej nocy, Gizeh! będzie całkiem zabawny. Zwłaszcza, że osoby w nią grające, niekoniecznie będą w stanie skupić się w 100% na zadaniach pamięciowych stawianych przez tę grę.

Cały czas nie mogę wyjść z zaskoczenia, że ta gra tak mi się spodobała. Nie lubiłem gier pamięciowych i w zasadzie nadal za nimi nie przepadam. Gizeh! tego nie zmieniła. Jednak jest to, póki co, najlepszy prosty tytuł, który wykorzystuje ten "mechanizm", w który miałem okazję zagrać. Zostanie on w naszej kolekcji i będzie stosowany jako filler na wspomnianych imprezach.

Tomasz

Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	6/6
II.	Losowość	6/6
III.	Błędy w grze	6/6
IV.	Złożoność	6/6
V.	Interakcja	6/6
VI.	Wykonanie	4/6
VII.	Cena	-/6
VIII.	Czas rozgrywki	6/6
IX.	Skalowanie na dwóch graczy	6/6

Końcowa nota: 5.75/6

Grę udostępniło wydawnictwo:

Bardzo serdecznie dziękujemy!

… and something for our international readers:

Pros:

+ graphic design

+ quick and dynamic gameplay

+ simple rules

Pros/cons:

+/- rather for children

Cons:

- imprecise rulebook

- too easy if you focus on it