Nowy Wspaniały Świat. Recenzja gry od wydawnictwa FoxGames

Tytuł: Nowy Wspaniały Świat

Wydawca: FoxGames

Rok wydania: 2020

Liczba graczy: 1-5

Czas gry: 35-60 minut

Język: polski
Sprawdź aktualną cenę gry tutaj - click

Nowy Wspaniały Świat to trzecia gra od wydawnictwa FoxGames, którą opisujemy w tym roku. Świadczy to tylko o fakcie, że wydawnictwo to prężnie rozwija się i szuka nowych tytułów, żeby dodać do swojego portfolio. Autorem tego tytułu jest Frédéric Guérard. Jest to pierwsza jego gra, która osiągnęła rozgłos na szerszą skalę. Nowy Wspaniały Świat zbiera znakomite oceny na BGG. Dziś poznacie moją opinie na jej temat, a przede wszystkim dowiecie się, czy jest sens grania w nią w dwie osoby.

A brave new world

Omawiany w poniższym tekście tytuł to gra karciana, do której dołączone zostały pomocnicze elementy tworzące planszę główną. Karty są duże, ale już przy pierwszym tasowaniu można zauważyć pewne otarcia na ich bokach. W związku z tym, jeżeli gra się nam spodoba, to naprawdę zachęcam do włożenia ich w koszulki.

Ilustracje na kartach nie zachwyciły mnie w jakiś szczególny sposób. Po prostu są i przedstawiają to, co dana karta ma symbolizować. Nie są one mroczne, ani jakoś wyjątkowo kreskówkowe. Skuszę się na stwierdzenie, że mają być "przyjazne rodzinom" - wszechstronne. Może właśnie przez to osiągnęły pewną nijakość i już w połowie pierwszej rozgrywki straciłem wszelkie zainteresowanie do ilustracji. Jednak to wszystko jest kwestią gustu.

Instrukcja posiada bardzo wiele wyjaśnień, przykładów i nawet podpowiedzi, jak w nią grać. Tym bardziej skłaniam się ku opinii, że jest to tytuł skierowany do osób, które raczej grają w planszówki od czasu do czasu. Jeżeli chodzi o reguły wieloosobowe, to są one dobrze napisane z jednym wyjątkiem. Mieliśmy pewne wątpliwości dotyczące przechowywania surowców z tury na turę. Jak się okazało, po sprawdzeniu forum BGG, nie tylko my. Co ciekawe było już to sygnalizowanie w momencie wypuszczenia prototypu gry i nie zostało wystarczająco jasno opisane w wersji finalnej. O co chodzi? Nie byliśmy pewni, czy wyprodukowane surowce przechodzą z tury na turę oraz z fazy na fazę, jeśli ich nie wykorzystamy. Okazuje się, że po prostu akumulują się w naszym "banku". Całe to zamieszanie mogło być wyjaśnione jednym zdaniem albo w zasadzie jego brakiem.

What you see is not real

Karty rozwoju

Znajduje się na nich kilka informacji: w lewym górnym rogu mamy surowce potrzebne do zbudowania danej karty - wprowadzeniu jej efektu w życie. Dół karty może wskazywać liczbę punktów zwycięstwa, premię w momencie ukończenia jej budowy, surowce produkowanie w fazie produkcji oraz surowiec wtórny, otrzymywany w momencie odrzucenia karty. Karty rozwoju dzielą się na 5 typów: Obiekty (szare), Pojazdy (czarne), Badania (zielone), Projekty (żółte), Eksploracja (niebieskie). Może to mieć znaczenie w momencie podliczania punktów zwycięstwa lub produkcji surowców.

Karty imperium

W grze gracze kierują swoim imperium, które jest reprezentowane przez jego kartę. Jest ona dwustronna. Gracze decydują przed rozgrywką czy grają asymetrycznie (strona A) albo wszyscy mają taki sam start (strona B). Można powiedzieć, że karta imperium jest naszym pierwszym budynkiem, który przynosi nam surowce w fazie produkcji. Poza tym służy ona jako bank na niewykorzystane surowce. Znajduje się również na niej przypomnienie, że każde pięć surowców na niej zgromadzonych jest automatycznie zamieniane w jednego jokera.

Surowce

W grze występuje pięć podstawowych surowców: materiały budowlane (szare), energia (czarne), nauka (zielone), złoto (żółte), odkrycia (niebieskie). Poza tym jest jeszcze surowiec-joker: krystalium (czerwony), który jest tworzony z pięciu dowolnych innych, niewykorzystanych surowców.

Żetony postaci

Występują w dwóch typach: finansiści i generałowie. Ich posiadanie jest konieczne do wybudowaniu kilku kart rozwoju. Co więcej na koniec gry otrzymujemy za nich punkty zwycięstwa, które też mogą zależeć od kart rozwoju.

Plansza główna

Składa się ona z kilku modułów, na których umieszczamy wszystkie surowce i żetony. Co więcej jest ona ułożona tak, żeby przypominać nam o kolejności i nagrodach w fazie produkcji. Prawda jest taka, że gra mogłaby się obejść bez niej, ale w jakimś stopniu ułatwia ona rozgrywkę.

Plastikowe kubeczki nie są częścią gry

You are planned and you are...

Gra toczy się przez 4 rundy. Nie ma podziału na tury, bo gracze wykonują wszystkie akcje jednocześnie. Każda runda podzielona jest na 3 fazy:

Faza wyboru

Rozdajemy każdemu zawodnikowi po 7 kart (w grze dwuosobowej po 10 i po drafcie siedmiu, trzy ostatnie odrzucamy na stos kart odrzuconych). Następnie każdy wybiera jedną, a pozostałe 6 przekazuje rywalowi po prawej albo lewej (w zależności od rozgrywanej rundy) i odkrywamy wybraną kartę. Postępujemy tak, aż wszyscy gracze będą mieli 7 kart w obszarze wyboru. Są to karty wybrane, nie generują nam na razie ani surowców, ani punktów. 

Faza planowania

Jednocześnie zawodnicy podejmują decyzję, co chcą zrobić z każdą zagraną kartą w obszarze wyboru. Mogą ją użyć jako konstrukcji i wówczas umieszczają ją w odpowiednim obszarze. Od tego momentu zaczynają konstruować ją. Gdy znajdą się na niej wymagane surowce, wskazane w lewym rogu karty, to kartę przenosimy do naszego imperium i zaczyna ona produkować nam surowce w fazie produkcji albo punkty zwycięstwa. Drugą opcją jest przetworzenie karty. Wybieramy z karty surowiec wtórny, wskazany w prawym dolnym rogu i kładziemy go na swojej karcie imperium albo na karcie w swoim obszarze konstrukcji. 

Faza produkcji

Faza ta składa się z pięciu następujących po sobie kroków. W każdym z nich gracze produkują surowce ze swoich kart w imperium, w kolejności wskazanej na planszy: materiały budowlane, energia, nauka, złoto i na końcu odkrycia. Następnie każdy otrzymuje wygenerowane surowce i może je położyć na kartach w konstrukcji albo na karcie imperium. Surowce z karty imperium mogą być tylko przetworzone w krystalium (jokera - w stosunku 5:1). Jeśli zawodnikowi uda się zapełnić wszystkie pola na karcie konstrukcji to zwraca wszystkie surowca na niej zgromadzone, pobiera premię za skonstruowanie (jeśli taka jest) i dodaje kartę do swojego imperium. Następnie ustalamy premię za przewagę w produkcji danego zasobu - ten, kto wyprodukował go najwięcej otrzymuje odpowiedni żeton postaci wskazany przy kole produkcji. Tak postępujemy z każdym zasobem. Oczywiście jeśli uda nam się skonstruować kartę w fazie produkcji materiałów budowlanych produkującą energię, to jej produkcja już w tej rundzie uruchomi się. 

Po 4 tak rozegranych rundkach następuje końcowe podliczenie punktów. Zliczamy je z wszystkich kart. Są to pojedyncze punkty, punkty zwycięstwa zależne od liczby kart danego typu w imperium, żetony generałów i finansistów wraz z ich mnożnikami. Wygrywa ten, kto zgromadził najwięcej punktów w swoim imperium.
Jak zawsze zaznaczam, że jest to zarys rozgrywki, bez zbędnego wnikania w szczegóły zasad.

In a brave new world

Pewnie zauważyliście, że wcześniej w żaden sposób nie odniosłem się do tego, co w zasadzie fabularnie robimy w grze. Cały ten nowy cudowny świat nie jest w żaden sposób zarysowany w grze. Tył pudełka informuje, jakby wzorując się sloganami propagandowymi, że na świecie jest 5 imperiów, a ich przywódcy robią wszystko, żeby ich społeczeństwom żyło się dobrze. Minęło też 10 lat od jakiś wojen. W instrukcji otrzymujemy informację, że stajemy na czele jednego z tych imperiów. To tyle. Jedyne co można się domyślać, właśnie ze wspomnianego propagandowego tonu pudełka, że ten nowy świat jest jakimś dystopijnym miejscem. Być może Nowy Wspaniały Świat ma nawiązywać do powieści Brave new world Aldousa Huxley'a? Tego też nie wiemy z podanych nam informacji. Czy to ma jakieś znaczenie, jeżeli chodzi o rozgrywkę? Przyznam, że nie bardzo. Tak bardzo skupiłem się na zbieraniu kart z odpowiednimi symbolami, że dopiero w momencie pisania tego tekstu zacząłem się zastanawiać, o czym w zasadzie jest Nowy Wspaniały Świat.

Mam też mieszane uczucia, jak w grach trzeba jednocześnie wykonywać akcję. To tak trochę, jakby gra zmuszała nas do gry w pojedynkę. Niby gramy przeciwko sobie, a tak naprawdę każdy gra dla siebie. To takie dziwne, w szczególności, że nawet w tej grze powinniśmy patrzeć, co robi rywal, aby zdobywać przewagę w produkcji danego surowca i zdobywać cenne punkty za to. A tak, to każdy tylko patrzy się w swoje imperium i nie ma jak za bardzo kontrolować rywala. Oczywiście można to robić, ale zazwyczaj jest to łut szczęścia, że zabierzemy komuś kartę tylko i wyłącznie, żeby ją sobie przetworzyć.

Teraz trochę pobawimy się w matematykę. Mamy 150 kart rozwoju. Jedna karta ma różną liczbę kopii w grze. Mamy 4 rundy i w rozgrywce dwuosobowej używamy tylko 80 ze 150 kart. Natomiast w grze czteroosobowej 112. To jest spora różnica. W związku z tym możemy nie mieć w rozgrywkach wielu kart albo wiele tych samych, na przykład dużo obiektów (szarych kart). Dlatego też, jak źle nam przydzielą się karty w pierwszej, ewentualnie w drugiej rundzie to może to zaważyć na całej rozgrywce - jej przebiegu i samej punktacji, co było u nas również zauważalne.

Czy można mieć w Nowym Wspaniałym Świecie jakąś strategię na daną partię? Zazwyczaj obranie pewnej drogi, a przez to rozumiem nakierowanie się na jakiś rodzaj kart lub zdobywania punktów, wiąże się z pewnym ryzykiem. Możemy w pierwszej rundzie zaryzykować i iść np. w karty związane z zielonymi surowcami. Niemniej w kolejnych może się zdarzyć, że już nie będziemy mieli za wielu kart, żeby wypełnić nasz plan.
Musicie być świadomi, że na pewno nie uda się Wam wybudować wszystkich kart, które otrzymacie w drodze draftu. Część z nich będziecie musieli odrzucić dla jednorazowego surowca. Nie ma raczej jakiegoś złotego środka i Waszą decyzją będzie co i w jakiej kolejności będziecie chcieli zbudować. To też jest dość istotna część Nowego Wspaniałego Świata. Jeżeli dobrze uda się nam wszystko dobrze zaplanować, to zbudowane budynki w danej fazie produkcji lub nawet planowania pozwolą nam na zbudowanie kolejnych. Tworzy się w związku z tym pewien silniczek produkcji surowców, wokół którego musimy się obracać.
Rozgrywka dwuosobowa przebiega tak, jak można się było spodziewać w grze, gdzie głównym mechanizmem jest draft kart. Na początku rundy oboje z graczy mają obraz na swoją pulę kart i po wyborze pierwszej w teorii można położyć resztę w dwóch rzędach na stole i wybierać naprzemiennie z nich. Przecież i tak już mamy obraz co do wszystkich kart na daną rundę, prawda? My jednak tego nie robiliśmy, a przez co zmuszaliśmy się do pamiętania co jest na czyjej ręce w danym momencie. W teorii daje to większą kontrolę nad rywalem, ale w rzeczywistości bardzo rzadko specjalnie podbieraliśmy sobie karty. Przynajmniej naumyślnie. Czy taka rozgrywka jest satysfakcjonująca mimo wszystko? Jest gdyż każdy z nas stara się zbudować jak najlepiej działający, produkujący punkty i surowce silniczek. Wymaga to pewnego przemyślenia i skupienia.

Chcę jeszcze zaznaczyć, że specjalnie unikam porównań do pewnej bardzo uznanej gry, a mianowicie 7 Cudów Świata. Fakt, że są one bardzo podobne, ale wynika to w głównej mierze z mechaniki draftu. Nie możemy porównywać wszystkich gier z tym elementem do jednego tytułu. Dlatego starałem się przemilczeć ten fakt.
Nowy Wspaniały Świat ma bardzo proste i przyjemne zasady. Bardzo łatwo się ich nauczyć i zapaleni gracze będą już mieli je rozpracowane w momencie czytania instrukcji. W dwie osoby również gra się w tę grę przyjemnie i dynamicznie, choć muszę przyznać, że po kilku partiach staje się ona powtarzalna. Tak było z nami. Co nie zmienia faktu, że całkiem dobrze się przy niej bawiliśmy i zachęcam do zagrania w nią każdemu.

Tomek

PS: Nowy Wspaniały Świat oferuje również wariant jednoosobowej rozgrywki, który oprócz standardowej gry oferuje scenariusze. Nie testowaliśmy go na potrzeby recenzji.
PPS: Na zdjęciach widzicie kostki surowców w plastikowych pojemniczkach. Te pojemniki nie są częścią gry.

Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	3/6
II.	Losowość	6/6
III.	Błędy w grze	4/6
IV.	Złożoność	5/6
V.	Interakcja	4/6
VI.	Wykonanie	6/6
VII.	Cena	6/6
VIII.	Czas rozgrywki w dwie osoby	6/6
IX	Skalowanie na dwóch graczy	5/6

Końcowa nota: 5.00/6

Grę udostępniło wydawnictwo: 

Bardzo serdecznie dziękujemy!