Wydawca: Doppeldenkspiele
Rok wydania: 2022
Liczba graczy: 2-4
Czas gry: 60 minut
Język: angielski, niemiecki (w 99% niezależna językowo)
Już dawno nie zaczynałem recenzji od wyjaśnienia jakiegoś pojęcia, które związane jest z otaczającym nas światem. Czas to zmienić. Czym jest plutokracja? W najprostszym ujęciu, są to rządy bogatych. Niemniej jeśli spojrzymy na ten termin trochę głębiej, to może się on również odnosić do tego, jak wpływowi i bogaci ludzie oddziałują na międzynarodową politykę. Czemu o tym wspominam? Ponieważ w grze Plutocracy od Doppeldenkspiele staniemy na czele międzyplanetarnej korporacji, która będzie chciała zdobyć jak najwięcej głosów w parlamencie Układu Słonecznego. Żeby nasz cel osiągnąć użyjemy najbardziej potężnego narzędzia, jakie zna ludzkość - pieniędzy.
Przestrzeń to czas
Autorem gry jest Claudio Bierig. Jest to jego debiut. Należy podkreślić fakt, że oprawa wizualna omawianej dziś gry jest dość uboga. Nie ma w zasadzie żadnych miejsc, na których gracz mógłby zawiesić oko. Można nawet się pokusić o stwierdzenie, że samo wykonanie przypomina trochę bardziej prototyp, niż końcowy produkt. Choć z drugiej strony jej fabuła przenosi nas w kosmos. W kosmosie jest raczej pusto, zimno i ciemno. Tak można podsumować ogólne wrażenia wizualne, jeśli chodzi o tę grę. Jednak nie stoi to na przeszkodzie, żeby cieszyć się mechanizmami, które napędzają Plutocracy.
Instrukcja jest napisana poprawnie i bez problemu zrozumie się reguły tej gry. Co więcej autor i wydawca starali się dodać do niej trochę humoru oraz klimatycznych opisów, które w jakimś stopniu ocieplają wizerunek tej surowej gry.
Elementy gry
Plansza główna
Przedstawia ona Układ Słoneczny i jest podzielona na sześciokątne pola - hexy. Mamy na niej miejsca na poszczególne planety orbitujące wokół słońca. Każda z nich ma swój kolor i pozaznaczane miejsca, gdzie w trakcie rozgrywki będzie mogła się znaleźć. Co ciekawe Ziemia w tej grze nie jest uznawana za planetę, jeśli chodzi o zasady. Całą planszę otacza tor czasu, na którym poruszać się będą znaczniki graczy oraz umiejscowione zostaną znaczniki wydarzeń: rotacja, wybory, zmiana cen. W lewym dolnym rogu znajduje się pole rady, gdzie gracze będą umieszczać swoich posłów w trakcie wyborów.
Celem gry jest posiadanie jak największej ich liczby. Należy też wspomnieć, że Układ Słoneczny przecina asteroida, na której znajdują się kosmici. W przeciwieństwie do orbit planet, ta porusza się po linii prostej w trakcie gry i leci w stronę Słońca.
Kafelki planet i ich dyski
Każda planeta ma swój kafelek. Znajduje się na niej miejsce na radnych, których będziemy mogli zakupić w trakcie przebywania na jej powierzchni. Poza tym znajduje się na niej prosty licznik, na którym znajdą się dwa znaczniki dóbr - jedno, które jest na planecie skupowane oraz drugie, które można zakupić. Każda planeta jest reprezentowana na planszy głównej poprzez dysk.
Kafelek Ziemi
Kafelek ten różni się od pozostałych planet. Zamiast miejsc na radnych i licznika cen, mamy tu tylko miejsce na osiągnięcia graczy. Jeśli w trakcie gry wylądujemy na Ziemi i spełniamy jeden lub więcej warunków, to otrzymamy dodatkowych posłów, których umieścimy w radzie na planszy głównej. Oczywiście kto pierwszy to zrobi, tym otrzyma większą nagrodę.
Znaczniki surowców
Umieszczane są one na rynkach poszczególnych planet - na licznikach cen. W grze mamy 5 rodzajów surowców: tlen, węgiel, uran, rośliny, woda. Każdy z nich można zakupić na jakieś planecie i sprzedać na innej.
Znaczniki wydarzeń
Będą one umieszczone na torze czasu na planszy głównej. W odpowiednim momencie gry zostaną uruchomione i przesunięte dalej.
Asteroida z obcymi
Asteroida to kolejne pole, poza planetami, na którym możemy wylądować. Zdobycie obcych z asteroidy i przewiezienie ich na Ziemię, to jeden z warunków, których pozwoli nam zdobyć więcej posłów w radzie na planszy głównej.
Znaczniki 10, 5, 1
Wielu z Was skojarzą się z Terraformacją Marsa. Podobnie jak tam, tak i tu służą do oznaczania liczby i konkretnego surowca albo pieniędzy.
Elementy graczy
Każdy z graczy otrzyma swoją planszę, gdzie znajdzie skrócony opis tury oraz ładownie swojego statku. Nasza jednostka jest reprezentowana przez dysk.
Poza tym mamy drewniane znaczniki, którymi będziemy oznaczać naszych radnych, posłów, zdobyte tytuły na Ziemi oraz inne rzeczy związane z wariantami gry.
Pieniądze to władza
W normalnej rozgrywce grę możemy przygotować na dwa sposoby. Standardowy zawiera zawsze to samo początkowe rozstawienie: planet, surowców na nich oraz statków graczy. W wersji losowej rzucamy kostką i w ten sposób lokalizujemy startowe pozycje planet. Dodatkowo losujemy jakie surowce są kupowane i sprzedawane na nich oraz w jakich cenach. Poza tym, nie ma żadnych różnic - gracze otrzymują 12 pieniędzy, ustawiamy wszelkie żetony w zależności od liczby graczy i możemy rozpocząć rozgrywkę.
Wszystko w Plutocracy obraca się wokół toru czasu. Najprościej rzecz ujmując akcję wykonuje żeton, który jest najdalej na tym torze. Może to być zarówno znacznik gracza albo wydarzenia. Po wykonaniu akcji dany żeton jest przesuwany i kolejną turę wykonuje żeton, który jest najdalej. W ten sposób może dojść do sytuacji, że jeden z graczy wykona kilka tur przed innymi uczestnikami.
Kiedy przychodzi nasza tura, to musimy wykonać następujące kroki:
1. Sprzedać surowce
Jeżeli mamy surowce w naszej ładowni, które skupuje dana planeta, to możemy je sprzedać. Cena tych dóbr na tej planecie spada o 1 po tej transakcji.
2. Kupić surowce
Następnie mamy okazję zakupu surowców produkowanych na tej planecie. Ich cena rośnie o 1. Należy w tym momencie wspomnieć, że maksymalnie możemy mieć 5 surowców każdego typu na naszym statku.
3. Kupić radnych
Za pieniądze możemy kupić radnych na planecie. Będą oni nam potrzebni w trakcie wydarzenia wyborów.
4. Uratować obcego (tylko na asteroidzie)
Po prostu bierzemy jeden znacznik kosmity z asteroidy.
5. Spełnić warunki specjalne (tylko na Ziemi)
Jeżeli jesteśmy na Ziemi i:
- mamy 25 pieniędzy;
- mamy kosmitę;
- mamy radnych na 4 planetach;
- mamy 3 różne surowce na statku,
to za każdy z tych warunków możemy otrzymać posłów i umieścić ich w radzie na planszy głównej.
6. Przemieścić się
Wybieramy nowy punkt docelowy dla naszego statku. Może to być inna planeta, asteroida albo miejsce, w które to ciało niebieskie może się przemieścić. Następnie liczymy liczbę heksów oddzielającą nas od naszego celu i dodajemy 2. Właśnie o tyle pól przesuwamy nasz znacznik na torze czasu. Alternatywnie, jeśli już nie możemy się przemieścić (lub nie chcemy), bo zabraknie nam na ten ruch jednostek czasu, to możemy zrezygnować z wykonywania dalszych ruchów w grze.
Jeśli dochodzi do sytuacji, że najdalej na torze czasu jest żeton wydarzenia, to on wykonuje swoją turę jeśli to:
a) żeton rotacji - każda planeta (i Ziemia) rusza się na następne swoje pole zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Asteroida leci o jedno pole w stronę Słońca. Następnie żeton rotacji przesuwany jest o odpowiedną liczbę pól na torze czasu, która zależy od liczby graczy.
b) żeton wyborów - w tym momencie patrzymy kto ma najwięcej radnych na poszczególnych planetach. Osoba z największą liczbą otrzymuje po 1 pośle do rady na planszy głównej (w trzecich wyborach jest to 2 posłów, a druga osoba zdobywa 1 posła). W przypadku remisów, wygrywa gracz, który ma "droższego" radnego na danej planecie. Następnie żeton wyborów przesuwany jest o odpowiedną liczbę pól na torze czasu, która zależy od liczby graczy.
c) żeton cen - ceny sprzedaży na każdej planecie rosną o 1, a kupna spadają o 1. Następnie żeton cen przesuwany jest o odpowiedną liczbę pól na torze czasu, która zależy od liczby graczy.
Gra kończy się, jeśli następuje tura żetonu końca gry lub wszyscy gracze zrezygnowali z wykonywania dalszych ruchów. Rozgrywkę wygrywa osoba z największą liczbą posłów w radzie na planszy głównej.
Warianty
Plutocracy oferuje dwa warianty rozgrywki. Pierwszy w nich wprowadza presję czasową i 90 sekund na wykonanie swojej tury. Jeśli tego nie zrobimy, to na stałe tracimy jednostkę czasu - oznacza się to poprzez umieszczenie prywatnego znacznika końca gry na torze czasu. Drugi wariant związany jest z losowym rozstawieniem początkowym. Gracze w nim licytują się jednostkami czasu o możliwość wyboru pozycji startowej na mapie.
Oczywiście wszystko co powyżej napisałem, jest tylko ogólnym zarysem zasad. Niektóre rzeczy zostały pominięte albo uproszczone.
Czas to pieniądz
Jeżeli chodzi o klimat gry, czyli zarządzanie kosmiczną korporacją, która kupuje radnych i wpływa na politykę w Układzie Słonecznym, to jest on praktycznie niewyczuwalny. Już tłumaczę dlaczego. Plutocracy to gra bardzo matematyczna. Cała jej mechanika obraca się wokół tego co, gdzie i za ile kupimy, a następnie oraz tego jak dużo czasu musimy poświęcić, żeby to zrobić. To w zasadzie tyle - to jest trzon rozgrywki. Nie ma tu miejsca na rozważanie czy nasza korporacja postępuje etycznie czy nie, liczy się tylko czysty zysk oraz władza. Choć może jest to klimatyczne, skoro tak "sucho" do tego podchodzimy... W końcu dla korporacji liczą się tylko słupki na wykresach i przychody...
Już w momencie, kiedy gra ta była mi prezentowana w Essen stwierdziłem, że istnieje w niej pewien problem z regrywalnością. Gra ta nie ma żadnej losowości i zmiennych. Poza oczywiście losowym rozstawieniem. Niemniej poza tym wszystko jest już z góry ustalone i nie ma żadnej ukrytej informacji pomiędzy graczami. W związku z tym rozgrywka skupia się na tym, kto lepiej zoptymalizuje i obliczy swoje ruchy. Jednak jeśli będziemy grali zawsze z tą samą grupę i używali standardowego rozstawienia, to możemy wpaść w pętle powtarzalności i w każdej grze wykonywać tę samą strategię. Choć z drugiej strony możemy też szukać optymalnych ruchów i próbować nowych rozwiązać. Jednak moim zdaniem, jeśli nie lubimy matematycznych zagadek, to nie będziemy się dobrze bawić z Plutocracy.
Jestem bardzo zdziwiony, że tytuł ten nie ma żadnego, z braku lepszego stwierdzenia, zabezpieczenia przed bankructwem. Jeżeli źle wydamy nasze pieniądze, to już na samym początku gry możemy znaleźć się w sytuacji, że nic nie możemy zrobić. Jest to moim zdaniem dziwne i obecnie dość niespotykane w nowoczesnych grach planszowych. Oczywiście każdy, kto choć trochę potrafi liczyć do tego nie doprowadzi, ale z drugiej strony można o łatwą pomyłkę i wówczas cała partia jest dla nas stracona.
Osoby, które grają w wariant 90 sekundowy (tzn. masz wykonać swoją turę w 90 sekund) muszą być szaleni. Chyba, że mamy kalkulator w głowie i gramy na giełdzie, to wtedy być może będziemy się dobrze przy nim bawić. Co więcej uważam, że pilnowanie tych 90 sekund tak samo rozprasza osobę wykonującą turę, co pozostałych uczestników gry.
Jeżeli zaś chodzi o losowe rozłożenie początkowe, to może być ono losowe. Tak, jestem świadomy tego co napisałem. Niemniej inaczej tego nie można ująć. W rozgrywce może dojść do sytuacji, że osoba, która jako pierwsza wybierze początkową lokację na pewno wygra gry, bo akurat tak korzystnie się ułożyły rynki oraz planety. Trochę niweluje to wariant z licytacją jednostkami czasu, ale czasami od razu widać, że dana pozycja jest o wiele lepsza niż inne. Wydawca sugerował mi, że przy losowym rozłożeniu zrobić zdjęcia i potem rozegranie drugiej partii, ale z odwróconymi miejscami startowymi. Jest to jakaś opcja, ale z drugiej strony czy nie będziemy wykonywać tych samych ruchów co nasz rywal w pierwotnej rozgrywce? Zwłaszcza, jeśli to on w niej zwyciężył.
Jak widzicie, Plutocracy to dość specyficzna gra. Moim zdaniem dla osób, które bardzo lubią matematykę i lubią stanąć przed wyzwaniem jak najbardziej optymalnego wykorzystania puli punktów akcji, która w tym wypadku jest jednostkami czasu. Jeżeli czegoś takiego szukacie, to powinniście zainteresować się tym tytułem.
Tomasz
Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:
I. | Klimat | 2/6 |
II. | Losowość | -/6 |
III. | Błędy w grze | 6/6 |
IV. | Złożoność | 6/6 |
V. | Interakcja | 3/6 |
VI. | Wykonanie | 3/6 |
VII. | Cena | -/6 |
VIII. | Czas rozgrywki | 5/6 |
IX. | Skalowanie na dwóch graczy | 4/6 |
Końcowa nota: 4.14/6
Grę udostępniło wydawnictwo:
Bardzo serdecznie dziękujemy!
... and something for our international readers:
Pros:
+ strategic gameplay
+ game about optimisation
Pros/Cons:
+/- it is a mathematical puzzle
+/- theme is not existing
+/- no randomness
Cons:
- replayability
- graphic desing and overall look of the game
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz