Wydawca: PIF Games
Rok wydania: 2023
Liczba graczy: 2-5
Czas gry: 15-20 minut
Język: angielski, hiszpański, niemiecki, francuski (niezależna językowo)
Yokai Pagoda to kolejna, mała, karciana gierka, którą przywieźliśmy z targów Spiel 23. Wydawca zarzekał się, że jest to tytuł, który powinien spodobać się bardziej zaawansowanym graczom. Wspomniał również, że działa on bardzo dobrze w dwie osoby. Z naszego doświadczenia wiemy, że gry dedykowane od 2 do 5 graczy, raczej kiepsko sprawują się w rozgrywkach dwuosobowych. Zobaczmy jak to jest w przypadku Yokai Pagoda.
Na zamglonym wzgórzu stoi pagoda
Gra ma jakąś fabułę. Tyle jestem na pewno w stanie stwierdzić. Z tego co zrozumiałem, to weszliśmy do starej pagody, która okazała się zamieszkana, czy też nawiedzona przez Yōkai - istoty występujące w japońskiej mitologii, które uproszczając można nazwać duchami. Żeby się wydostać, musisz złożyć im jak najlepszą ofiarę. Z czego to w zasadzie robisz będąc w tej pagodzie? Nie wiadomo. Co z innymi graczami, którzy złożą gorsze ofiary od Ciebie? Tego można się tylko domyślić.
Autorem gry jest Jacobo Rufete. Wcześniej mieliśmy okazję zagrać w jego inną grę - Iluliaq. Ilustracje do gry, które moim zdaniem są bardzo przyjemne dla oka i klimatyczne, wykonało Nakara Studio. Wydaje mi się, że w Yokai Pagoda jest najbardziej klarowna instrukcja, z jaką mieliśmy do czynienia w przypadku wydawnictwa PIF Games. Wszystkie zasady są zrozumiałe i nie ma co do nich żadnych wątpliwości. Natomiast jakość kart nadal pozostawia wiele do życzenia. W tej grze ich uszkodzenia dodatkowo są bardzo widoczne, gdyż posiadają one czarne obramowania.
Elementy gry
Karty Yōkai
Występują one w 10 rodzajach/kolorach. Każdy z nich ma 10 kart o wartościach od 1 do 10. To w związku z tym daje nam łącznie 100 kart. 
Karty torii
Służą one wyłącznie do tego, żeby oznaczyć, którą rundę rozgrywamy. 
Karty pomocy
Obrazują one nam w skrócie, jakie efekty możemy osiągnąć zagrywając poszczególne karty. 
100 kart - 10 kolorów, 10 wartości i kilka rozdań
Rozgrywka w Yokai Pagoda trwa 3 rundy, które odmierzane są przez karty torii. Wszystkie karty Yōkai są ze sobą dokładnie tasowane. Na początku pierwszej rundy, każdy z graczy otrzymuje 7 kart na rękę. Obok talii tworzone są 2 stosy kart odrzuconych, poprzez odwrócenie 2 wierzchnich kart Yōkai. Wybieramy pierwszego gracza i możemy zacząć rozgrywkę. 
W swojej turze musimy zagrać kartę i odrzucić ją na jeden, wybrany przez nas stos kart odrzuconych:
- jeżeli karta pasuje kolorem lub wartością do karty leżącej na stosie kart odrzuconych, to możemy przekazać kartę z naszej ręki innemu graczowi;
- jeżeli karta nie pasuje kolorem i ma wyższą wartość to musimy pociągnąć kartę z talii albo z drugiego stosu kart odrzuconych;
- jeżeli karta nie pasuje kolorem i ma niższą wartość, to możemy zakończyć daną rundę, o ile wartość kart na naszej ręce w sumie to 3 lub mniej.
Do sumarycznej wartości naszej ręki brane pod uwagę są tylko karty o najniższych nominałach w danym kolorze, które akurat posiadamy na ręce. Jeżeli nadal mamy karty na ręce albo nie zakończyliśmy rundy, to swoją turę wykonuje kolejny gracz.
Natomiast jeśli runda się kończy, to gracze, którzy mieli karty na ręce odkładają je przed sobą. Jest to ich prywatny stos kart z ujemnymi kartami. Następnie przechodzimy do kolejnej rundy. Z talii rozdajemy po 7 kart i zaczyna gracz, który skończył poprzednią rundę. Co jest ważne - nie tasujemy stosów kart odrzuconych z talią. Dzieje się to tylko w momencie, kiedy wyczerpie się talia.
Gra kończy się po 3 rundach. Patrzymy wówczas na zebrane przez nas karty i obliczamy ile mamy punktów wynikających z ich wartości. Podobnie jak w przypadku możliwości zakończenia rundy, bierzemy pod uwagę tylko karty o najniższej wartości w danym kolorze. Rozgrywkę wygrywa osoba, która ma najmniej punktów. Remis rozstrzygany jest najpierw na korzyść osoby z mniejszą liczbą kolorów, a następnie z mniejszą liczbą kart. 
Rozgrywka dwuosobowa różni się tym, że gramy 4 rundy. Oprócz tego gracze w rozgrywce dwuosobowej naprzemiennie rozpoczynają poszczególne rundy, a nie od osoby, która skończyła poprzednią.
Wydaje mi się, że opisałem wszystkie zasady do Yokai Pagoda. Oczywiście jest możliwość, że gdzieś wkradło mi się jakieś uproszczenie lub skrót myślowy. Mam jednak nadzieję, że sens gry jest teraz dla Was w miarę zrozumiały.
Graj tym, co dostałeś na rękę
Prawdopodobnie nie muszę wspominać o tym, że tematyka gry nie ma w niej absolutnie żadnego znaczenia. W związku z tym skupię się wyłącznie na jej mechanizmach.
Te są dość intrygujące.
Przede wszystkim należy podkreślić, że Yokai Pagoda to gra bardzo prosta. Zagrywamy kartę i wprowadzamy efekt zależny od jej wartości i koloru. Przez wszystkie rundy staramy się manipulować kartami tak, żeby się jak najszybciej ich pozbyć albo sprawić tak, żeby mieć jak najmniejsze wartości w poszczególnych kolorach. Właśnie ta dynamika oraz sposób punktowania na koniec gry sprawia, że ta prosta gra staje się nagle całkiem angażująca.
Ciężko mi powiedzieć, czy lepiej się w nią gra we dwoje, czy w większą liczbę graczy. W dwójkę wydaje się, że ma się większa kontrolę nad tym co robimy. Zwłaszcza w momencie przekazywania karty naszemu rywalowi. W więcej osób można doprowadzić do sytuacji, że wszyscy przekazują karty jednemu graczowi, żeby utrudnić mu grę. Oczywiście ma to sens, jeśli uważamy, że dany przeciwnik prowadzi w punktacji albo widzimy, że ma mało kart na ręce i być może będzie chciał zakończyć rundę. Niemniej czasem może dojść do sytuacji, że przekazujemy komuś kartę, bo mamy taki kaprys. Jest to dość specyficzna forma negatywnej interakcji. 
Wracając ponownie do punktacji. To musimy uważnie zbierać i zagrywać karty. Należy pamiętać, że każda z nich ma tylko 1 kopię w talii. W związku z tym dobrym pomysłem jest to, aby pamiętać co zostało zagrane. Z drugiej strony też nie musimy się skupiać na tym, żeby pozbyć się jakieś konkretnej karty z ręki, jeśli wiemy, że w poprzedniej rundzie już zachowaliśmy kartę w tym samym kolorze, ale o niższej wartości. Naprawdę jestem pod wrażeniem, że tak proste mechanizmy pozwalają na takie ciekawe kombinacje.
Co jednak jest najważniejsze to fakt, że rozgrywki w Yokai Pagoda są bardzo dynamiczne. Nawet jeśli tłumaczymy zasady, to cała partia zajmie około 15 minut. Późniejsze będą już tylko szybsze. Oczywiście nie unikniemy w tej grze pewnego wpływu losowości na to, jakie karty dostaniemy na początku rundy. Niemniej zgodnie z angielskim idiomem "play the hand one is dealt" musimy sobie z tym jakoś poradzić i starać się rozegrać daną rundę jak najlepiej.
Ciężko napisać mi coś więcej na temat tego tytułu. Jest to po prostu solidny filler, który oferuje trochę możliwości do pokombinowania. Rozgrywki w niego są szybkie i całkiem satysfakcjonujące. Jeśli gdzieś traficie na ten tytuł, to spróbujcie chociaż raz w niego zagrać.
Tomasz
Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:
I. | Klimat | 1/6 |
II. | Losowość | 5/6 |
III. | Błędy w grze | 6/6 |
IV. | Złożoność | 6/6 |
V. | Interakcja | 6/6 |
VI. | Wykonanie | 4/6 |
VII. | Cena | 4/6 |
VIII. | Czas rozgrywki | 6/6 |
IX. | Skalowanie na dwóch graczy | 5/6 |
Końcowa nota: 4.77/6
Grę udostępniło wydawnictwo:
Bardzo serdecznie dziękujemy!
... and something for our international readers:
Pros:
+ quick, dynamic and tactical gameplay
+ interesting scoring mechanism
+ easy to learn
+ nice, thematic artwork
Pros/cons:
+/- it's a filler game
+/- some negative interaction between players
+/- absolutely no theme
Cons:
- poor quality of cards
- randomness
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz