Graffiti Duel. Recenzja gry od wydawnictwa GDM Games

Tytuł: Graffiti Duel 

Wydawca: GDM Games 

Rok wydania: 2024 

Liczba graczy: 2 

Czas gry: 15 minut 

Język: angielski, hiszpański, niemiecki, francuski (niezależna językowo) 

Praktycznie z każdych targów w Essen, w których uczestniczymy, przywozimy jakąś dwuosobową grę od hiszpańskiego wydawnictwa GDM Games. Tym razem padło na grę o robieniu graffiti. Tematyka nietypowa, co trzeba docenić, ale przyjrzyjmy się mechanizmom. 

Ściana to moje płótno 

Przyznam, że o ile znam ideę robienia graffiti niemniej sama, nazwijmy subkultura, osób tworzących ten rodzaj sztuki jest mi zupełnie obcy. W związku z tym nie będę się wymądrzał w tej kwestii, bo pewnie zrobię jakiś niepotrzebny błąd. Skłania mnie ku temu również fakt, że tematyka tej gry, nie jest zbyt istotna, jeśli spojrzymy na jej mechanizmy. Niemniej rozumiem, że to był bardzo dobry pretekst do stworzenia bardzo ładnych ilustracji przez ilustratorkę Amelię Sales. Autorem gry jest Raul Franco Jiménez. Nie ma on jakiegoś większego portfolio, jeśli chodzi o gry planszowe. 

Instrukcja jest, jak zwykle w przypadku gier od GDM Games, nie do końca poprawnie ułożona i przetłumaczona. Jednak reguły są na tyle proste, że przy drobnym skupieniu, zrozumie się o co w niej chodzi. 

Elementy 

Cała gra to w zasadzie wyłącznie talia kart. Na ich rewersach znajdują się ilustracja z graffiti. Oprócz tego znajdziemy na niej dwie ikony z cyframi. Pierwsza z nich, na białym tle, określa wartość, do której należy się jak najbardziej zbliżyć, żeby ją zdobyć na koniec rundy. Jest też przy niej puszka sprayu, która określa kolor rozstrzygający ewentualny remis. Druga ikona przedstawia cyfrę na czarnym tle, która mówi nam ile dana karta jest warta. Jeżeli chodzi o ich samo zaprojektowanie, to miałem spory problem z przyzwyczajeniem się do tej ikonografii. W ciągu gry te ikony, a przede wszystkim wartości po prostu mi się myliły. 

Awersy kart to spraye, które w lewym górnym rogu mają wartość danej karty. Może ona się wahać od 1 do 5. Karty występują w czterech kolorach. W lewym dolnym rogu znajduje się warunek punktacji danej karty. Natomiast w prawym dolnym rogu wskazane są punkty za jego każdorazowe spełnienie. Środek karty to ilustracja sprayu. 

Do gry załączony jest również notes punktacji, który ułatwia jej prowadzenie w czasie gry. 

Spraye w dłoń 

Przygotowanie rozgrywki wymaga wyłącznie potasowanie talii kart. Następnie każdy z graczy otrzymuje 5 kart na rękę. Na środku stołu, pomiędzy uczestnikami kładziemy 3 karty tak, żeby była widoczna strona z graffiti - jest to ściana. Losowo wybieramy gracza startowego i możemy zacząć grę.

W swojej turze musimy zagrać kartę z ręki i dobrać kolejną z talii. Jest to jedyna opcja dostępna dla nas w tej grze. Zagrywamy ją do jednej z kolumn przypisanej z naszej strony do każdej karty z graffiti. Kolumna może pomieścić maksymalnie 3 karty. Co jest istotne, nie ma żadnej kolejności, w której musimy zagrywać karty do tych kolumn, a pozycja kart w nich jest bardzo istotna. W związku z tym każdy gracz tworzy przed sobą, po swojej stronie stołu, siatkę 3x3 karty. Jak nie trudno się domyślić, po 9 turach naprzemiennego zagrywania kart runda dobiega końca i przechodzimy do punktacji. 

Najpierw patrzymy kto zdobywa kartę graffiti z danej kolumny. Jest to osoba, której suma wartości zagranych kart sprayów jest najbardziej zbliżona do wartości wskazanej na karcie graffiti. W przypadku remisu, rozstrzygany jest on na korzyść tego, kto ma wartości najbliżej w kolorze sprayu wskazanym na karcie z graffiti. Zapisujemy zdobyte punkty w notesie punktacji. Następnie przechodzimy do punktowania poszczególnych kart w naszej siatce. Te pozwolą nam zdobyć punkty za: 

- konkretne kolory sprayów; 

- konkretne wartości kart; 

- linie (pionowe, poziome, ukośne) kart w tym samym kolorze; 

- linie (pionowe, poziome, ukośne) kart o tej samej wartości. 

Po zliczeniu punktów rozgrywamy drugą rundę, którą zaczyna gracz, który był drugi w pierwszej. Ma ona takie same zasady jak pierwsza. Po dwóch rundach gra dobiega końca i osoba, która zdobyła więcej punktów wygrywa. 

Pomimo prostoty zasad, nie zawarłem wszystkich szczegółów w tym opisie rozgrywki. Niemniej mam nadzieję, że pozwoli on Wam zrozumieć jej zasady. 

Kolorowa układanka

Graffiti Duel to jedna z tych gier, w której gracze zagrywają karty do kolumn, żeby zdobyć jakieś nagrody leżące pomiędzy nimi. Jeżeli miałbym szukać czegoś nietypowego w tym tytule, to powiedziałbym, że fakt, że same karty, które zagrywamy na stół dają jakąś interesującą dynamikę tej grze. Przede wszystkim dlatego, że same mają różnorodne warunki do spełnienia, za które możemy otrzymać dodatkowe punkty. W związku z tym będziemy się starać zarówno walczyć o odpowiednie wartości w poszczególnych kolumnach, jak i o to, żeby zagrane karty również przyniosły nam jakieś punkty na koniec rundy. Powoduje to, że chcemy zachować odpowiedni balans pomiędzy tymi dwoma metodami zdobywania punktów. 

Oczywiście łatwiej to wygląda w teorii, niż w praktyce. Nie mamy absolutnie żadnego wpływu na to, jakie karty dociągamy na rękę, ani z jakimi startujemy. Niby startowa ręka pozwala nam na zaplanowanie czegoś, ale nie zawsze otrzymane karty będą ze sobą współgrać oraz z tym, jakie wartości musimy osiągnąć, że zdobyć kartę z środka stołu. Zmierzam do tego, że gra jest po prostu zbyt losowa. Przez to sprowadza się ona moim zdaniem do taktycznej układanki, w której gracze reagują na to, co przyjdzie im na rękę oraz trochę na to, co robi ich rywal. 

W zasadzie to tyle co mogę powiedzieć o tym tytule. Gra się w niego dość szybko i całkiem przyjemnie. Nie jest on w jakiś sposób rewolucyjny. Jak ktoś lubi takie szybkie gry, w których rywalizujemy jeden na jeden, to Graffiti Duel może się mu spodobać. 

Tomasz 

Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	2/6
II.	Losowość	3/6
III.	Błędy w grze	6/6
IV.	Złożoność	6/6
V.	Interakcja	5/6
VI.	Wykonanie	5/6
VII.	Cena	5/6
VIII.	Czas rozgrywki	5/6
IX.	Ocena gry	3/6

Końcowa nota: 4.44/6

Grę udostępniło wydawnictwo:

Bardzo serdecznie dziękujemy!